Diepste blik in het heelal ziet infrarode sterrenstelsels in wording

Zie ook de volledige tekst van het Persbericht.

FIRES PR Foto 1

Figuur 1


[Normaal - TIFF: 1.7M]
[Groot - TIFF: 15.3M]
[Normaal - JPEG: 77k]
[Groot - JPEG: 509k]

FIRES PR Foto 2

Figuur 2


[Normaal - TIFF: 1.1M]
[Groot - TIFF: 10.0M]
[Normaal - JPEG: 168k
[Groot - JPEG: 1.44M]

Bijschrift: Figuur 1 toont een drie-kleuren afbeelding van het kleine veld dat in het kader van het FIRES project met het ISAAC instrument is bekeken. Het centrale veld van de afbeelding met de Hubble ruimtetelescoop (HST) is grijs omlijnd. De foto is een combinatie van één HST afbeelding (in het I-filter op een golflengte van 0.814 µm; hier blauw) en twee ISAAC afbeeldingen (Js; 1.24 µm; groen - Ks; 2.16 µm; rood). Een grote variatie aan kleuren is zichtbaar; opvallend is vooral het aanzienlijke aantal rode stelsels dat nu voor het eerst is waargenomen.

Bijschrift: Figuur 2 is a reproductie van de ISAAC Ks-afbeelding met een totale belichtingstijd van 35.6 uur onder optimale weersomstandigheden en een uitzonderlijke beeldscherpte. De schijnbare afmeting van het veld is ruim honderd maal kleiner dan de maan.

FIRES PR Foto 3

Figuur 3


[Normaal - TIFF: 521k
[Normaal - JPEG: 77k]

FIRES PR Foto 4

FIRES PR Foto 4

Figuur 4


(a) [Normaal - TIFF: 914k]
(a) [Normaal - JPEG: 88k]
(b) [Normaal - TIFF: 969k]
(b) [Normaal - JPEG: 92k]

FIRES PR Foto 4

(c) [Normaal - TIFF: 438k]
(c) [Normaal - JPEG: 35k

Bijschrift: Figuur 3 is een uitvergroting van het centrale gedeelte van figuur 1. Duidelijk zichtbaar zijn de verschillen in kleur van de sterrenstelsels. Deze verschillen hangen samen met de samenstelling van de sterrenstelsels en de verschillende afstanden waarop ze staan.

Bijschrift: Figuur 4a (links) toont afbeeldingen in verschillende filters van enkele opvallende sterrenstelselsels in HDF-S, waaronder het V+I (HST - 0.55 + 0.81 µm; links) zichtbare licht, het nabij-infrarode Ks-band (VLT - 2.16 µm; middle) en een drie-kleuren zichtbaar+infrarood (I,Js,Ks; rechts) afbeelding. Deze stelsels, die op enorme afstanden staan, zijn zeer helder in het infrarood en zeer zwak in het zichtbare licht. De bovenste twee zijn compact, maar het onderste stelsel is bijzonder groot. De rode stelsels die gevonden zijn in het FIRES project vormen een belangrijk onderdeel van het jonge heelal. Figuur 4b (rechts) toont stelsels van vergelijkbare afstand met stervormingsgebieden in rudimentaire spiraalarmen. Zulke grote stelsels zijn nog nooit waargenomen op deze afstand en ze zijn vergelijkbaar in afmeting als onze Melkweg of onze naaste buur, het Andromeda stelsel (M31). Figuur 4c (onder) laat zien hoe groot Andromeda (midden) op dezelfde schaal zou zijn als deze op vergelijkbare afstand zou staan als de stelsels in HDF-S.